Prolog Aoi

-Śliczneeeeeee!- zawołałam uradowana gdy wyszliśmy na ulice miasta.
Wszystko dookoła było takie piękne! Ludzie, wystawy sklepowe, morze, którego szum słyszałam w oddali, ba nawet samochody wydawały się przepiękne. 
-Księżniczko Aoi, zwracasz na siebie za dużą uwagę!- mój strażnik, który miał za zadanie doprowadzić mnie do szkoły był wyraźnie poirytowany
-Pierwszy raz odkąd się obudziłam wyszłam z zamku do ludzi, tak wiele się zmieniło!
-Widziałaś przecież jak zmieniał się ten świat dzięki kryształowej rafie!
-Widzieć na własne oczy to zupełnie co innego!- odparłam naburmuszona
-Tak, tak, chodźmy do twojej nowej szkoły- i poszedł przodem
Nie lubiłam gdy się mnie traktowało w taki sposób. Jednak nie mogłam narzekać. Pierwszy raz od dwustu lat mogłam wyjść z zamku! Ba! jeszcze lepiej zostałam zapisana do ludzkiej szkoły gdzie mogłam się zrehabilitować po latach życia w zamknięciu. Byliśmy już coraz bliżej, aż w końcu moim oczom ukazał się wspaniały budynek - Akademia. Widziałam w swoim długim życiu wiele wspaniałych budowli wzniesionych przez elfów, bogów i innych jednak ludzie zawsze mnie zaskakiwali. Udaliśmy się w stronę internetu, po drodze widziałam paru uczniów. Większość miało już na sobie mundurki.
Chwilę później stałam pod drzwiami prowadzącymi do internatu. Odprawiłam strażnika twierdząc, że sobie poradzę. Jednak gdy weszłam do środka wszystko mnie przytłoczyło. Byłam pierwszy raz sama wśród przedstawicieli innego gatunku! To oczywiste, że sobie nie poradzę!- pomyślałam zgorączkowana. Jednak po chwili zauważyłam recepcję. Podeszłam powoli do stojącej za ladą kobiety.
-Przepraszam- zaczęłam- Nazywam się Undine Aoi i...- nie zdążyłam dokończyć, bo recepcjonistka mi przerwała
-Oczywiście, czekaliśmy na panienkę, pokój numer 179- powiedziała dając mi odpowiedni klucz
Może ten nadchodzący rok szkolny nie będzie taki zły?